Nancy van der Zee
En dan hoor je van je arts dat je een tumor in je borst hebt, die er niet goed uit ziet. “Mevrouw van der Zee, u heeft borstkanker.” Als donderslag bij een heldere hemel kwam deze binnen. “Het ging over mij en dat kan toch niet waar zijn? Hier heb ik geen tijd voor, hier heb ik zo geen zin in!!” was mijn eerste reactie.
Na een heftige tijd in mijn privéleven werd het weer wat rustiger. Ik had een eigen coachpraktijk waarin ik met passie mensen motiveerde om liefdevoller, krachtiger en bewuster in het leven te gaan staan. Als moeder van een mooie dochter van 23, was ik bezig om verder te bouwen aan een mooi, nieuw leven voor mezelf. Ik had weer momenten van intens gelukkig zijn en dan ineens... borstkanker. Wauw, wat kwam er een hoop op me af, ik had niet alleen met mezelf te maken, maar ook met de mensen die me liefhebben. Artsen die van alles zeggen en blijf dan maar eens dicht bij jezelf. Ik staarde voor me uit en dacht, hoe nu verder?
Ik had een hormoongevoelige tumor van 4 cm en graad 3 met microcellen in mijn oksel. Dat betekend nog niet dat het is uitgezaaid. Vanuit het ziekenhuis is er dan een protocol. Mij werd geadviseerd de tumor te laten verwijderen, een borst besparende reconstructie operatie en preventieve bestraling, chemo- en hormoontherapie te doen. Wat een chaos ervaarde ik in mijn hoofd. Alles in mij zei ‘nee’ tegen de chemo en hormoontherapie. Ik heb al vanaf mij pubertijd problemen met hormonen en ook is er toen PCOS geconstateerd. Hiermee heb ik vele problemen ervaren en ook bijwerkingen gehad van medicijnen en hormoonspuiten.
Na veel wikken en wegen en mijn zoektocht naar wat er nog meer mogelijk zou kunnen zijn voor mij en mijn lichaam, besloot ik voor de borst besparende reconstructie operatie en de bestraling te gaan. Ik heb 20 bestralingen gehad en de chemo- en de hormoontherapie heb ik afgewezen. En bij de keuze niet de chemo en de hormoontherapie te doen kwam een hoop ongemak kijken, die ik mocht ontvangen van de artsen en mijn omgeving. ‘Je gaat toch wel luisteren hè naar wat men je adviseert?’. Maar voor het eerst in mijn leven koos ik echt voor mezelf. Ik wilde de chemo en de hormoontherapie niet. Ik weet niet waarom, maar het gevoel was zo sterk. De artsen waren het natuurlijk niet met mij eens en ook mijn familie in eerste instantie niet. Na liefdevolle gesprekken met mijn naasten zijn die gelukkig achter mij gaan staan en hebben ze mijn keuze geaccepteerd.
Ik vond het niet kiezen voor wat de artsen mij adviseerde en het oordeel ontvangen over mijn keuze ook niet makkelijk en heb mij hierin ook heel erg alleen gevoeld. Gelukkig had ik wel een aantal vriendinnen en vrienden die mij hierin steunden, maar daarbuiten kreeg ik een hoop onbegrip. En ik begrijp dat die mensen en de artsen juist ook het allerbeste met mij voor hadden.
Eerder was ik al aardig op weg mijn hartverlangen te leven en probeerde in dit stuk dan ook goed te luisteren naar mijn lichaam. Ik moest nu echt wel, ik had in mijn leven juist te weinig naar mezelf en mijn lichaam geluisterd. Ik volgde eerder al bewustwording- en coachtrainingen en met die tools kwam ik een heel eind. Je kan nog zo positief zijn, maar we hebben hier wel even te maken met een aantal serieuze keuzes. Het is veel meer dan alleen een positieve mind set. Ik heb het echt wel serieus genomen.
Ik ben voor en na de borst besparende operatie en bestraling gaan onderzoeken wat voor andere mogelijkheden er nog waren naast het reguliere pad in het ziekenhuis. Nederland is tenslotte een klein landje. Ik heb ook vele lezingen gevolgd en stukken gelezen van artsen uit Amerika, Mexico en India. Zo ook bij Henk Fransen die al 30 jaar onderzoek heeft gedaan naar wat er wel en niet werkt bij mensen qua alternatieve wegen met kanker en hoe je regulier en alternatief met elkaar kunt combineren. Hij organiseerde in september 2018 een reis naar India in een Ayurvedisch centrum (Ayurveda is een 7000 oud levenswetenschap met voeding en natuurmedicijnen, erkend door de WHO) Ik ben daar bijna een maand naar toe gegaan met hem en nog 12 andere mensen die kanker hadden of hadden gehad. Het waren vier intense maar bijzonder mooie weken. Ik heb daar speciale massages gehad en natuurmedicijnen. Ook heb ik daar mooie spirituele ervaringen gehad. Ik heb voor het eerst in mijn leven letterlijk de verbinding gevoeld tussen mijn geest en mijn lichaam. In dit Ayurvedisch centrum gaan ze op een holistische manier aan de slag met je geest en je lichaam. Daar kijken ze anders naar lichamen met ziektes dan in de westerse wereld. Ik wil aangeven dat hierin geen goed of fout bestaat, slechts keuzes. Het was voor mij een helende reis. Ongeveer een half jaar na deze reis in 2019 heb ik nog een correctie operatie gehad aan mijn andere borst.
Door mijn keuze niet te gaan voor de chemo en hormoontherapie neem ik de volledige verantwoordelijkheid voor mezelf en mijn lichaam. Ik heb gekozen om voor het leven te gaan en voluit te genieten en te blijven kiezen voor wat voor mij belangrijk is. De angst dat het terug zou komen heb ik aardig los kunnen laten, en natuurlijk ga ik ook wel eens verder in gedachte als ik wat voel in mijn lichaam, maar niemand weet wat er in de toekomst gebeurt. Voor mij is er alleen het nu en ik ben op dit moment aardig gelukkig en ik blijf leren over het leven. Ik heb van de periode met de borstkanker geleerd om zoveel mogelijk te genieten en te kiezen voor de dingen waar ik blij van word en dat ik mag leren nog beter voor mezelf te zorgen, zowel geestelijk als lichamelijk.
Van overleven naar leven. Het kan als je het kiest.
Nancy van der Zee